Computers kunnen steeds meer onthouden en kunnen die informatie ook steeds vlugger terugvinden. René las enkele persberichten waarin fabrikanten van geheugendragers een aantal revolutionaire producten voorstellen en hij probeerde als een echte Madame Soleil de toekomst te voorspellen.
Terwijl onze bejaardentehuizen steeds meer dementerenden onder hun bewoners tellen en wij zelf onder de nimmer aflatende stressy werkdruk de indruk krijgen dat we ook al aan Alzheimer lijden, gebeurt in de wereld van de elektronica net het tegenovergestelde. Computers kunnen steeds meer onthouden en kunnen die informatie dan ook nog steeds vlugger terugvinden. Ik durf tegen niemand te vertellen dat ik nog gewerkt heb met een geheugenbank bestaande uit een vlechtwerk van draden met op elk kruispunt een ferrietkern. Elke ferrietkern kon één bit (nee, niet byte) onthouden. Ik durf dat niet te zeggen uit schrik opgesloten te worden in het Natuurhistorisch Museum, zo ergens tussen de Dinosaurus en de Tyrannosaurus Rex.
In een persbericht meldt Hitachi dat het eerstdaags een harde schijf van 1 terabyte op de markt brengt. 7200 RPM, SATA, gemiddelde toegangstijd van 8,7 ms, 32 MB data buffer … Het lijkt veel, één terabyte, maar begin toch maar al te oefenen: kilo – mega – giga – tera – peta.
De harde schijf van 1 terabyte van Hitachi
Beterschap
Eén van de zwakke punten van een harde schijf is dat het een mechanisch toestel blijft met draaiende platters, en rakelings boven dat magnetisch vlak zweven de leeskoppen. De fabrikanten bouwen wel allerlei beveiligingen in om ze zo schokbestendig mogelijk te maken, maar een vrije val van de tafel op een stenen vloer betekent meestal toch het roemloze einde van de harde schijf. Een ander nadeel is dat deze dingen behoorlijk warm kunnen worden.
De 32 GB Solid State Drive van SanDisk kan de harde schijf van je notebook vervangen
Er is echter hoop op beterschap. In een andere persmededeling, deze keer van SanDisk, kan je dan weer lezen dat deze fabrikant een Solid State Drive van 32 gigabyte op de markt brengt, die bedoeld is om de "echte" harde schijven van notebooks te vervangen. De aangekondigde Solid State Drive is in feite niet meer dan een uit de kluiten gewassen geheugenstaafje, maar de voordelen zijn legio. Niet alleen zijn er geen bewegende delen, dus is hij zowat 100% schokbestendig. Omdat het stroomverbruik rond de 40% schommelt tegenover een harde schijf, wordt de Solid State amper lauw én gaat de batterij van je notebook beduidend langer mee. Om het zonnige plaatje helemaal af te ronden: de toegangstijden zijn 100 maal sneller dan die van een harde schijf – SanDisk schrijft dat Windows Vista volledig opgestart wordt tot op gebruikersniveau in 35 seconden. Mag ik me aan een gokje wagen? Binnen de kortste keren zullen ook gewone desktop-pc’s uitgerust worden met een Solid State als C-schijf voor het operating system, en dan een echte harde schijf voor de data.
Sony’s Memory Stick Pro Duo van 8 GB
Geheugenvretertjes
Ook op het gebied van de geheugenkaartjes staan de fabrikanten niet stil. Zo meldt Sony dat het zijn serie Memory Stick Pro Duo geheugenkaartjes gaat uitbreiden met een 4 GB én een 8 GB versie. Eerlijk gezegd werd dat wel tijd, Sony heeft een heleboel 10 megapixel digitale fototoestellen in zijn gamma, dergelijke toestellen zijn nu eenmaal geheugenvretertjes en met een kaartje van 250 MB kom je dan ook niet ver.
Naast elkaar: SD, miniSD en microSD geheugenkaartjes
En nog is het niet gedaan. Toshiba brengt een nieuw geheugenkaartje op de markt, de microSDHC Card van 2 GB. In korte tijd heeft de CF (Compact Flash) kaart van 36 x 43 x 3 mm plaats moeten ruimen voor de, toegegeven, praktischer SD (Secure Digital) kaart van 24 x 32 x 2 mm. Deze werd opgevolgd door de miniSD van 21 x 20 x 1,4 mm en nu dus de microSD van slechts 11 x 15 x 1 mm. Mijn overbuur is bouwvakker, hij heeft eeltige koolschoppen op de plaats waar andere mensen handen hebben. Ik vraag me af hoe hij deze minuscule geheugenkaartjes gaat hanteren.
Tellen we nu alles samen, dan kunnen we misschien een blik in de toekomst werpen: pc’s met een Solid State harde schijf van 1 terabyte op een drager van amper 1 vierkante centimeter. Wie dan nog durft spreken over harde schijven 5¼ inch met een capaciteit van 40 GB krijgt een plaatsje naast mij, tussen de Dinosaurussen.
Dag Pcfreakske! Eén geheugenlatje heeft een databreedte van 64 bits. Om Dual Channel in 128 bit databreedte te kunnen doen, moet je pc telkens twee geheugenlatjes tegelijk gebruiken. De geheugensleuven op het moederbord van je pc zijn daarom trouwens kleurgecodeerd. De meeste moederborden hebben vier sleuven en daarvan zul je zien dat er twee zwart en twee blauw zijn (dat zijn tenminste de meestgebruikte kleuren). Zorg dus dat je altijd twee latjes tegelijk bijsteekt en wel in gelijkgekleurde sleuven, dan krijg je de volle snelheid.
Koop dus gewoon een tweede zelfde latje van 512 MiB en steek er dat bij, dan is het in orde.
Hey iedereen,
Ik ben nieuw hier, heb mij net geregistreerd op de site.
Ik heb een vraagje over computergeheugen.
Origineel in mijn pc steekt DDR400 Dual Channel geheugen.
Nu heb ik recentelijk nieuw geheugen ( ook DDR 400 ) bijgestoken, 1 latje van 512 MB van Kingston.
Nu geeft hij bij “Memory Information” bij het opstarten : “Single Channel, 64 bit”
Terwijl dit vroeger “Dual Channel, 128 bit” was.
Iemand een idee hoe ik dat best oplos ?
Gewoon een ander latje van 512 MB kopen van Kingston en dat ander geheugen gewoon eruit doen ?
Comments are closed.