Netneutraliteit in het gedrang?

1
32
Het gratisdebat op het internet gaat in stilte over veel meer dan betalende krantensites. Wordt het internet ingedeeld in lagen waar providers bepaalde sites factureren of zich laten betalen om een site prioritair te behandelen? Netneutraliteit is het centrale woord in het debat.

Nu we met zijn allen zeer verslaafd zijn aan het net, beginnen oude scenario’s op te duiken waardoor de grote internetbedrijven veel meer geld zouden kunnen verdienen, op kosten van de internetgebruikers.

Zie het zo: mobiele netwerken zijn gesloten. De operator heeft alles in handen en bepaalt welke diensten je op welke technologie kan gebruiken: telefoon, sms, internet, enz. Voor elk van die onderdelen kan hij een aparte factuur sturen. De controle over het netwerk is groter dan wij als gebruikers graag zien.

Het internet is open, zo is het destijds gestart. De provider levert de toegang voor het netwerk, en daar kan hij de factuur voor sturen (hoge factuur in het geval van België, veel lager in beschaafde landen, zo vinden wij als internetconsument). Voor wàt we gebruiken op het internet kan de provider de factuur niet sturen. We willen ook niet dat hij zich bezig houdt met wat we op het net bekijken en doen en kopen. Als we de wet overtreden (bijv. pedofilie) dan heeft de politie het recht gegevens op te vragen. Maar met meer inzicht in wat we op het net mag de provider zich niet bezig houden. En kan hij dus ook niet factureren.

Versie 1: sites betalen voor prioriteit
Er zijn evenwel sites die de providers wel geld willen toestoppen om prioritair behandeld te worden. Google zou daarover nu met de Amerikaanse provider Verizon praten. Zou, want Google ontkent. In dergelijk schema zouden de zeer vele bits en bytes van YouTube, Google Docs, Google Maps e.a. voorrang krijgen als je daarnaar surft.

Daarmee zou de netneutraliteit vernietigd worden – een van de oude heilige principes van het internet: dat het er voor iedereen is op dezelfde manier. Dat is natuurlijk niet zo op alle niveaus, maar inzake toegang tot het net en de behandeling van de stroom van bits en bytes is dat nu wel nog altijd zo. Er zou met andere woorden een internet in twee of meer lagen komen, en grote bedrijven kunnen zich de prioriteit kopen.

Versie 2: providers grijpen meer controle
Of andersom: de provider zou de factuur kunnen sturen naar wie veel naar YouTube kijkt, niet omdàt dat veel trafiek verbruikt, maar omdat je het zo grààg gebruikt. Met andere woorden: providers willen wel dezelfde controle op hun klanten als de mobiele netwerken. Meer controle is meer factuurmogelijkheid. Weg netneutraliteit.
Er valt aan het internet fortuinen te verdienen als je de netneutraliteit opheft. De lobbying in de VS is al enkele jaren bezig, en raakt nu in een hogere versnellling. Google en Verizon trekken het debat momenteel, en zopas heeft Facebook laten weten niet te willen meestappen in de afschaffing van de netneutraliteit.

Zout, viagra en netneutraliteit
Als er hogere financiële belangen op het spel staan, sneuvelen principes. Econoom John Galbraith stelde dat grote bedrijven de vrije markteconomie preken, maar monopolies proberen te realiseren omdat die veel meer opbrengen. Als je een monopolie kan maken rond iets wat mensen echt nodig hebben of echt willen, dan kan de belasting zeer hoog zijn.

Twee voorbeelden. In de middeleeuwen legden steden belastingen op de invoer van zout – zout was absoluut nodig om voedingsmiddelen te bewaren. Viagra werd toevallig ontdekt. Als er toen een pil tegen verkoudheid was ontdekt, zou ze maar een tien cent kosten in plaats van tien euro. Als er toen een pil tegen kanker was ontdekt, zou ze allicht duizend euro kosten. Voor dezelfde moeite en grondstoffen.

Of een prijs wordt aangerekend en hoe hoog die is, heeft meer met de bereidheid om te betalen te maken, en de macht om die prijs af te dwingen, dan met de intrinsieke waarde van het product.

Netneutraliteit is een hoog goed voor de internetconsument. Het afschaffen een goudmijn voor de grote internetbedrijven. We moeten dit goed in het oog blijven houden, het gaat ons allemaal aan.

Toon Lowette is mede-oprichter van 6minutes. Hij is voormalig Knack-journalist en sinds 1982 actief in elektronisch uitgeven, eerst bij krantengroep De Standaard, daarna als onafhankelijk consultant. In 1999 lag hij mee aan de basis van de e-mailnieuwsbrievenuitgeverij 6minutes.

Vorig artikelBeveiligingsappliance met hoge performantie
Volgend artikelDraadloze USB poortreplicator

1 REACTIE

  1. Wat er gaat gebeuren is toch duidelijk. Overal waar men geld ruikt, hebben principes, recht en eerlijkheid afgedaan. Bedrijven zoals Google worden gedreven door almaar grotere omzet en winst boeken, ze zijn al zo groot geworden dat de ruimte klein wordt om te groeien. En dan wordt er al eens gedacht aan een kleine ingreep zoals netneutraliteit, oftewel, het eigen voordeel. De consument heeft enkel belang bij netneutraliteit, een grote commerciele onderneming heeft geen enkel belang bij netneutraliteit (kleine wel want die worden door gebrek aan geld weggedrukt door de groten). De groten worden groter (en rijker), de kleintjes zijn de klos samen met de gebruiker. Overal zie je hetzelfde, de monopolies van telenet, belgacom, electrabel, … . Overal is de consument de dupe. Dus wees ervan overtuigd, de netneutraliteit gaat er ook aan geloven, met dank aan de Feniciers.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf je reactie!
Vul hier je naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.